Μία από τις πιο παραγνωρισμένες διαδικασίες κατά την αποκατάσταση ενός σκάφους είναι η σωστή λείανση. Ρίξτε μια ματιά στα σκάφη στην αποβάθρα στην επόμενη έκθεση και κοιτάξτε προσεκτικά. Κοιτάξτε πέρα από το γυαλιστερό βερνίκι για να δείτε πώς ταιριάζουν τα διάφορα μέρη του σκάφους το ένα με το άλλο. Το κατάστρωμα, το πάνω μέρος και το πρυμναίο μέρος πρέπει να φαίνονται σαν μια ομαλή, ρέουσα επιφάνεια, εκτός αν υπάρχει ένα σκόπιμο βήμα ή μια αλλαγή στην κατεύθυνση της επιφάνειας. Στη συνέχεια, εξετάστε την επίδραση που είχε το γυαλόχαρτο στην επιφάνεια του ξύλου. Είναι γεμάτη γρατζουνιές και σβούρες από το τρίψιμο; Μπορείτε να καταλάβετε ότι η προσπάθεια υπήρχε, αλλά η γνώση για το πώς να το κάνετε σωστά δεν είχε ακόμη έρθει. Η τέλεια εμφάνιση του σκάφους δεν είναι αποτέλεσμα του καλού τριψίματος του βερνικιού. Προέρχεται από το σωστό τρίψιμο σε κάθε στάδιο της κατασκευής ή της αποκατάστασης, από το φρεζάρισμα των γυμνών κουφωμάτων μέχρι την τελευταία φορά πριν από την τελική στρώση βερνικιού. Πριν ξεκινήσετε, ελέγξτε αν οι σανίδες είναι επίπεδες ή σφιχτά τοποθετημένες στο κατάστρωμα και στα πλαίσια του επάνω μέρους. Για να το κάνετε αυτό, τοποθετήστε τον αντίχειρα σε μια ζωντανή ραφή (όπου οι άκρες δύο σανίδων εφάπτονται) και με τον αντίχειρα του άλλου χεριού σας, πιέστε μια από τις άκρες των σανίδων. Εάν οι σανίδες είναι χαλαρές, θα αισθανθείτε κίνηση. Δεν είναι καλό, επειδή οι χαλαρές σανίδες είναι σημάδι προβλημάτων συνδετήρων και ξύλου που βρίσκονται παρακάτω. Αν αγνοήσετε τις χαλαρές σανίδες, καμία ποσότητα λείανσης δεν θα κάνει τις άκρες των σανίδων να ισιώσουν μεταξύ τους. Πιθανότατα, οι συνδετήρες που συγκρατούν τις σανίδες στη θέση τους έχουν χάσει την πρόσφυση τους και/ή, το πλαίσιο ή το πηχάκι από κάτω είναι σάπιο και δεν παρέχει άγκυρα για τις βίδες. Αφαιρέστε τα μανταλάκια σε εκείνη την περιοχή και δείτε αν η βίδα μπορεί να γυρίσει σφιχτά. Εάν οι βίδες αποκολληθούν, το ξύλο κάτω από αυτές είναι πιθανότατα κακό και πρέπει να αντικατασταθεί. Αυτό θα απαιτήσει την αφαίρεση της (των) σανίδας (-ων) σε εκείνη την περιοχή για να αποκτήσετε πρόσβαση σε πηχάκια ή πλαίσια για αντικατάσταση ή επισκευή. Μόλις το μασίφ ξύλο τοποθετηθεί στη θέση του και οι σανίδες τραβηχτούν σφιχτά, θα είστε σε θέση να τρίψετε αποτελεσματικά την επιφάνεια που εκτίθεται. Εάν υπάρχει συμπιεσμένο ξύλο ή βαθιές γρατσουνιές, το ξύλο πρέπει να διογκωθεί για να βγουν τα βαθουλώματα. Για να γίνει αυτό, εφαρμόστε έναν υγρό επίδεσμο στο βαθούλωμα ή στη γρατζουνιά. Φτιάξτε ένα επίθεμα πάχους 3 ή 4 πτυχών από μια παλιά πετσέτα, κόβοντάς την στο μέγεθος που θα καλύψει την προβληματική περιοχή. Βρέξτε το πανί και κολλήστε το στην επιφάνεια με μονωτική ταινία. Κρατήστε το στη θέση του για μερικές ημέρες. Στη συνέχεια, αφαιρέστε το και απλώστε μια βρεγμένη πετσέτα στην περιοχή αυτή και εφαρμόστε ένα καυτό σίδερο ρούχων στην περιοχή. Αυτό θα θερμάνει το νερό που έχει απορροφηθεί από το ξύλο και θα προκαλέσει τη διαστολή των κυττάρων και την απομάκρυνση του βαθουλώματος ή των συμπιεσμένων ινών. Προσέξτε και συμπληρώστε τυχόν ατέλειες καθώς προχωράτε με το τρίψιμο. Όσο καλύτερο είναι το φινίρισμα, τόσο μικρότερο είναι το πρόβλημα που θα εμφανιστεί.

Το απλούστερο, παλιό αναπληρωματικό εργαλείο για το λείανση του κύτους είναι ένα επίπεδο, εύκαμπτο μήκος κόντρα πλακέ πάχους 3 x 16 ιντσών, το οποίο έχει διαστάσεις 3 x 16 ίντσες με λαβές βιδωμένες σε κάθε άκρο. Η εναλλακτική λύση είναι η λίμα με αέρα, η οποία απαιτεί έναν σημαντικό αεροσυμπιεστή για να καλύψει τις απαιτήσεις της λίμας σε αέρα. Δεν συνιστάται η χρήση τριβείου τυχαίας τροχιάς. Μπορεί να αφήσει στροβιλισμούς λείανσης που θα προσπαθείτε να εξαλείψετε για όλη τη διάρκεια της λείανσης πριν από τη βαφή. Αυτά τα στροβιλίσματα είναι πρακτικά αόρατα μέχρι να εφαρμοστεί η βαφή. Τότε, εμφανίζονται σαν εκατομμύρια μικρά σπειροειδή σκουλήκια παντού. Μην ξεχνάτε να χρησιμοποιείτε μια μάσκα σκόνης υψηλής ποιότητας και να την αλλάζετε ανάλογα με τις ανάγκες. Θα κάνετε μεγάλη σκόνη για πολλές ώρες, οπότε προστατέψτε τους πνεύμονές σας. Χρησιμοποιήστε ένα χοντρό ζευγάρι δερμάτινα γάντια για να απορροφήσετε τους κραδασμούς, ώστε να αποφύγετε τα προβλήματα καρπιαίου σωλήνα. Κάντε ένα διάλειμμα κάθε 10 – 15 λεπτά για να κουνάτε τα χέρια και τα δάχτυλά σας για να αρχίσετε ξανά την κυκλοφορία και την κίνηση των μυών. Για να αποκτήσει το ξύλο μια λεία, επίπεδη επιφάνεια, είναι σημαντικό να καταλάβετε τι συμβαίνει στο ξύλο όταν τρίβεται. Το ξύλο έχει διαφορετική πυκνότητα ακόμη και μέσα σε μια μικρή περιοχή μιας σανίδας. Το γυαλόχαρτο αποτελείται από εκατομμύρια αιχμηρά σημεία που είναι συνδεδεμένα με χαρτί για να ξύσουν την επιφάνεια. Θα γρατζουνίσει οπουδήποτε του προκαλέσετε να γρατζουνίσει. Το θέμα που τίθεται εδώ είναι ότι αν η επιφάνεια πρέπει να λειανθεί λεία και επίπεδη, χρησιμοποιήστε μια επίπεδη σκληρή, αλλά εύκαμπτη σανίδα για να υποστηρίξετε το χαρτί. Η τελική βερνικωμένη επιφάνεια θα παρουσιάζει μια κυματιστή επιφάνεια. Για στρογγυλεμένες επιφάνειες, όπως στρογγυλεμένες σανίδες κάλυψης, χρησιμοποιήστε ένα μικρό ορθογώνιο κυματοειδές χαρτόνι ως υπόστρωμα για το γυαλόχαρτο, με τις κυματοειδείς γραμμές να είναι ευθυγραμμισμένες με την κίνηση λείανσης. Το χαρτόνι θα πάρει το στρογγυλό σχήμα της επιφάνειας, αλλά δεν θα σκάψει το μαλακό ξύλο. Εάν οι σανίδες είναι όλες σφιχτές και το ξύλο έχει αρκετό πάχος ώστε να αντέξει κάποιο φινίρισμα, ξεκινήστε το φινίρισμα του κύτους με γυαλόχαρτο τόσο χοντρό όσο χρειάζεται για να γίνει η δουλειά. Εάν το κύτος είναι πολύ κυματιστό, 36 – κόκκοι θα ήταν ένα καλό σημείο για να ξεκινήσετε με μια αερολεφίδα ή μια σανίδα λείανσης. Καθώς η εργασία εξελίσσεται, μεταβείτε σε γυαλόχαρτο 50, στη συνέχεια 60, 80, 100 και τέλος 120 κόκκων. Καθώς φτάνετε στο γυαλόχαρτο 80 κόκκων, είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε μόνο τη σανίδα λείανσης, η οποία θα έχει ευρύτερη επιφάνεια για να φρεσκάρει την επιφάνεια του κύτους και του καταστρώματος. Το γυαλόχαρτο κάθε είδους έχει μια διάρκεια ζωής που πρέπει να αναγνωρίζεται από τον χρήστη. Κάνει θορύβους λείανσης όταν κινείται μπρος-πίσω πάνω στο ξύλο, είτε είναι κοφτερό είτε θαμπό. Μην παρασύρεστε σε μια νιρβάνα τριψίματος νομίζοντας ότι κάνετε πρόοδο, ενώ εν αγνοία σας το γυαλόχαρτο έχει χάσει την αποτελεσματικότητά του. Αν το ξύλο μοιάζει να γυαλίζεται αντί να τρίβεται, είναι καιρός να χρησιμοποιείτε νέο χαρτί. Το καλύτερο χαρτί που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε είναι το στεατικό οξείδιο του αλουμινίου, μιας και θα αποδώσει καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο χαρτί. Κυκλοφορεί σε αυτοκόλλητα ρολά ή φύλλα που μπορούν να στερεωθούν στην σανίδα λείανσης με κόλλα ψεκασμού. Ξεκινήστε το τρίψιμο με χοντρό γυαλόχαρτο σε γωνία 30 – 40 μοιρών προς τον κόκκο του ξύλου. Αυτό θα αφαιρέσει γρήγορα τις κορυφογραμμές και τα εξογκώματα που υπάρχουν κόβοντας κατά μήκος των ινών του ξύλου. Θα προκαλέσει επίσης γρατζουνιές λείανσης, οι οποίες όμως θα εξαλειφθούν καθώς προχωράτε με τους λεπτότερους βαθμούς χαρτιού. Κρατήστε το πολύ χοντρό χαρτί 36 κόκκων για πολύ ανώμαλες επιφάνειες. Αλλάξτε σε λεπτότερους κόκκους μόλις απομακρυνθούν τα υψηλά σημεία. Για να καταγράψετε την πρόοδο της λείανσης, κάντε τεθλασμένα σημάδια πάνω και κάτω στην επιφάνεια που πρόκειται να λειανθεί με μολύβι. Κάθε φορά που μεταβαίνετε σε λεπτότερο βαθμό χαρτιού, ή όσο χρειάζεται για να ανταποκριθείτε στον τρέχοντα κόκκο, σημαδέψτε την επιφάνεια με το μολύβι και μειώστε τη γωνία της κατεύθυνσης λείανσης. Στα μεταγενέστερα στάδια της λείανσης με 80 – κόκκους, θα πρέπει να πηγαίνετε σχεδόν σε ευθεία γραμμή με τον κόκκο του ξύλου και τα σημάδια του μολυβιού θα φθείρονται ομοιόμορφα καθώς η επιφάνεια θα γίνεται ομαλή. Καθώς προχωράτε στα στάδια, τρίψτε το χέρι σας πάνω στις σανίδες για να αισθανθείτε τυχόν κυματιστές ή ανώμαλες επιφάνειες. Το χέρι σας θα εντοπίσει ακόμα και την παραμικρή ταλάντωση στην επιφάνεια που δεν θα εντοπίσουν τα σημάδια του μολυβιού. Η λείανση του κύτους θα ολοκληρωθεί όταν αισθανθείτε την τέλεια ομαλή επιφάνεια. Στη συνέχεια, τρίψτε την άλλη μια φορά για να είστε σίγουροι. Το μεγαλύτερο λάθος που διαπράττουν οι αρχάριοι λειαντές είναι να συγκεντρώνουν την προσπάθειά τους για λείανση σε μια κακή περιοχή, όπως μια ανομοιόμορφη ραφή ή μια μεγάλη γρατζουνιά. Με όλη την προσπάθειά τους να εξαλείψουν το κακό σημείο σε αυτή τη μικρή περιοχή, δημιουργούν ένα βύθισμα σε μια κατά τα άλλα καλή επιφάνεια. Εάν τα βαθουλώματα ακόμα αντιστέκονται, τρίψτε ολόκληρη την επιφάνεια γύρω τους, μην τρίβετε μόνο τα βαθουλώματα. Εάν υπάρχει βύθιση στην επιφάνεια, τρίψτε μια μεγάλη περιβάλλουσα περιοχή γύρω από τη βύθιση μέχρι το χαμηλότερο επίπεδο της βύθισης. Όταν γίνεται λάθος, οι πλευρές και το κατάστρωμα μοιάζουν με διάδρομο του γκολφ γεμάτο βαθουλώματα. Όταν γίνεται σωστά, θα υπάρχει μια ομαλή γραμμή όπου κι αν κοιτάξετε στο κύτος. Είναι εύκολο να το κάνετε καλά όταν καταλαβαίνετε ότι τρίβετε ολόκληρο το κύτος, αντί να τρίβετε ένα σημείο. Μια δύσκολη περιοχή που πρέπει να τριφτεί χωρίς να δημιουργηθούν εγκάρσιες γρατζουνιές στα τελικά στάδια του τριψίματος είναι τα σημεία όπου υπάρχουν αρμοί με κόκκους σε διαφορετικές γωνίες. Ένα παράδειγμα αυτού θα μπορούσε να είναι στην πλάκα κάλυψης δίπλα στο παρμπρίζ ή στα καταστρώματα γεφυρών. Για να προφυλαχθείτε από τις εγκάρσιες γρατζουνιές, εφαρμόστε μια λωρίδα κολλητικής ταινίας ακριβώς στον αρμό του άκρου για να καλύψετε αυτό που χρειάζεται προστασία. Στη συνέχεια, όταν η μία πλευρά τριφτεί επαρκώς, εφαρμόστε την ταινία στην άλλη πλευρά του αρμού και τρίψτε. Προσέξτε να μην δημιουργήσετε μια κορυφογραμμή στη γραμμή του αρμού. Εδώ είναι που ένα τριβείο τυχαίας τροχιάς μπορεί να φανεί χρήσιμο για να εξαλείψει οποιαδήποτε κορυφογραμμή που μπορεί να εμφανιστεί. Χρησιμοποιήστε γυαλόχαρτο με κόκκους 220 στο τριβείο με πολύ ελαφριά πίεση. Στη συνέχεια, επιστρέψτε και χρησιμοποιήστε μια σκληρή σανίδα λείανσης για να τρίψετε προσεκτικά σε ευθυγράμμιση με τον κόκκο με κόκκο 120 για να εξαλείψετε τυχόν κύκλους ή γρατζουνιές που μπορεί να έχουν εισχωρήσει. Χρησιμοποιήστε φινέτσα για να κάνετε την περιοχή τέλεια. Το τρίψιμο μπορεί να είναι μια μακρά, βαρετή και δύσκολη εργασία. Πολλές ώρες θα περάσουν για να προχωρήσετε σε όλες τις βαθμίδες του χαρτιού. Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς γίνεται με γυαλόχαρτο 80 – κόκκων για να γίνει η διαμόρφωση και το φρεσκάρισμα. Όταν η γάστρα φαίνεται και αισθάνεται ομαλή παντού, μεταβείτε σε 100 – κόκκους για να φέρετε ένα πιο λείο φινίρισμα στο ξύλο. Πριν από το τελικό τρίψιμο, βρέξτε το σκάφος με νερό για να ανασηκώσετε τους κόκκους και αφήστε το να στεγνώσει καλά. Όσο είναι βρεγμένο, η επιφάνεια θα είναι γυαλιστερή και θα μαρτυρά τυχόν περιοχές που δεν είναι ομαλές. Αφιερώστε χρόνο για να κυκλώσετε αυτές τις περιοχές με ένα μολύβι και να τρίψετε τις προβληματικές περιοχές. Όταν η επιφάνεια στεγνώσει, τρίψτε ελαφρά με κόκκο 120 για να πετύχετε μια λεία, ομαλή επιφάνεια. Σε αυτό το σημείο, σκουπίστε τη σκόνη με ηλεκτρική σκούπα χρησιμοποιώντας ένα εξάρτημα βούρτσας και, στη συνέχεια, σκουπίστε το κύτος χρησιμοποιώντας χαρτί πετσέτες και νάφθα. Όταν τελειώσετε, η επιφάνεια είναι έτοιμη για βαφή και βερνίκωμα.